Een eyeopener over de Zweedse bossen
Ik experimenteerde met vulpen uit de losse pols en gebruikte het huiswerk van mijn Zweedse les als inspiratiebron. Vervolgens lag ik er wakker van.
Kan je wakker liggen van een zelfgemaakte tekening? Ja.
Niet omdat ik niet helemaal tevreden ben over het eindbeeld of over de typografie. Ik lag wakker vanwege de korte correspondentie die ik had met de hoofdpersoon. Deze ontstond na publicatie op Instagram met deze tekst (zie Instagram voor de Zweedse versie):
"Een kleine ode aan bioloog Sebastian Kirppu die ik zag in de Zweedse documentaire ‘Slaget om skogen’ op svt.se. Met zijn aanstekelijk enthousiasme en liefde voor de natuur legt hij uit dat Zweden minder een natuurland is dan wij Nederlanders denken. Zijn boodschap is dat een veld met geplante bomen echt niet hetzelfde is als een natuurlijk bos.
Alle flora en fauna die hij benoemd in de documentaire komen terug in de tekening. Zij maken deel uit van een ecosysteem. Hun waarde staat voor hem boven kijf. ‘Wie wil er geen ecosysteem dat compleet is?’, vraagt hij zich af. Hijzelf smelt samen met het baardmos waardoor hij ook onderdeel wordt van het ecosysteem."
Ik was vereerd dat hij reageerde, maar zijn tekst maakte mij ook verdrietig.
"Bedankt voor de warme woorden en steun ❤️ Het ecosysteem van het bos heeft ieders aandacht nodig, zodat het niet zomaar verdwijnt zonder opgemerkt te worden."
