In 1993 stond ik als student fysische geografie voor de ijskap van Groenland. Ik deed daar onderzoek naar de heen- en weertrekkende beweging van de ijskap. Nu gaat de ijskap nog maar 1 kant op. Daar maak ik mij zorgen over.

We lopen met z'n allen tegen de grenzen van de wereld aan. Aan de ene kant zorgen we samen voor dit probleem, aan de andere kant is onze individuele bijdrage extreem klein, onmeetbaar, verwaarloosbaar... Toch kan ik niets anders concluderen dan dat ik die extreem kleine bijdrage toch echt moet verminderen. Met een persoonlijke oplossing, op kleine schaal.

De vraag of ik mijn pensioen kan halen als infographic designer zonder nieuwe elektrische spullen te kopen, houdt mij al een paar jaar bezig. Op zich gaat mijn voornemen nog goed, maar ik loop nu al tegen allerlei beperkingen op. Het voelt als een achteruitgang in plaats van een vooruitgang, terwijl het juist een vooruitgang is als we allemaal zo in het leven zouden staan.

Tyra van Mossevelde (1 januari 2021)